Dzikie dziecko miłości

recenzja

„Dzikie dziecko miłości” to niespodzianka. Nie spodziewałam się, że autorka powróci do przygód Dory Wilk. Cieszę się jednak, że tak się stało. DDM jest rewelacyjne. Aneta Jadowska ma niesamowity talent do opowiadania – mam wrażenie, że mogłaby relacjonować kiełkowanie fasoli i okazałoby się, że to fascynująca historia. „Dzikie dziecko miłości” od razu mnie wciągnęło. Na pewno wiele ma w tym wspólnego zastęp świetnych bohaterów. Moją ulubioną postacią jest Daria – dziewczyna silna, pyskata, nie za zbytnio przebojowa, z ciekawym spojrzeniem na świat. Pojawia się tu też masa znanych już bohaterów, z których każdy wnosi swoją cegiełkę do historii – Roman, Witkacy, Katia, Kurczaczek – fani serii z pewnością się z tego ucieszą. Sama fabuła jest interesująca – koncentruje się na rozwiązywaniu tajemnicy masowego grobu, w którym spoczywają zwłoki młodych kobiet. Śledztwo w tej sprawie przeplata się z wątkami, które już były zasygnalizowane w serii. Ogólnie jednak książkę mogą czytać również nowi czytelnicy, mam wrażenie, że i oni bez problemu się tu odnajdą. Generalnie polecam „Dzikie dziecko miłości”, kawał dobrej literatury. :)

recenzja

Wraz z "Dzikim dzieckiem miłości" Aneta Jadowska znów zabiera nas za bramę Thornu, bo zło nigdy nie śpi, a nasi ulubieni bohaterowie mają w końcu nowe historie do opowiedzenia.

Nowa powieść Jadowskiej po raz kolejny gwarantuje wciągającą historię, magiczną przygodę oraz intrygujących, dających się lubić bohaterów. Trzymam kciuki, żeby na "Dzikim dziecku miłości" się nie skończyło, a czytelnikom jeszcze nie raz było dane wrócić na ulice Thornu.