Tai Woffinden. Bez hamulców (Wydanie II)

Dlaczego warto przeczytać książkę "Bez hamulców. Tai Woffinden. Autobiografia":

- Życie jednego z najwybitniejszych żużlowców naszych czasów ukazane od kulis;
- Osobiste refleksje nie tylko na temat sportu, ale i życia, jego kruchości i tego, jak radzić sobie z odejściem bliskich;
- Masa niepublikowanych wspomnień, ciekawostek i anegdot.

 
PRZECZYTAJ DARMOWY FRAGMENT KSIĄŻKI >> 

Opis z okładki książki "Bez hamulców. Tai Woffinden. Autobiografia":

Brutalnie szczera autobiografia najlepszego brytyjskiego żużlowca wszech czasów!

Miłośnik wielkich prędkości, niezwykle popularny w świecie czarnego sportu, jak i poza nim. Na pierwsze zawody jeździł pocztowym fordem, a gdy przyjechał do Szwecji, klub zaoferował mu motocykl… bez silnika. Mimo trudności zdołał zgromadzić mnóstwo tytułów i zostać najmłodszym w historii mistrzem świata.

Życie go nie oszczędzało. W 2010 roku stracił ojca, a dziewięć lat podczas ciężkiego wypadku w Polsce doznał urazu kręgosłupa. Nawet te problemy nie były jednak w stanie go zatrzymać – powrócił silniejszy niż kiedykolwiek, by nadal zachwycać fanów swoimi umiejętnościami.

Ta książka pokaże wam Taia Woffindena, jakiego do tej pory nie znaliście. Wejdźcie za kulisy życia gwiazdy!

Peter Oakes to wielokrotnie nagradzany dziennikarz, mający na swoim koncie pracę m.in. w „The People” i „Daily Star”. Wieloletni fan żużla, felietonista w najbardziej poczytnym czasopiśmie żużlowym świata – „Speedway Star”. Napisał lub zredagował ponad 30 książek o żużlu, piłce nożnej, telewizji i darcie. Jest współautorem książki legendy speedwaya, Ivana Maugera, oraz menedżera Liverpoolu, Boba Paisleya.

Opis przygotowany przez księgarnię sportową Labotiga:

Hasła „Woffinden” i „reguły” nigdy nie stały ze sobą w parze. Pochodzący ze Scunthorpe żużlowiec jest urodzonym buntownikiem, który, kiedy tylko może, postąpi dokładnie odwrotnie do zaleceń.

Jego kariera od początku pełna była przygód, ale jednocześnie – naznaczona trudnymi doświadczeniami. Zaczynał, dojeżdżając na zawody pocztowym fordem, a kiedy pojawił się w Szwecji, od pierwszego klubu dostał motocykl… bez silnika. Od małego wspierany przez ojca, został bardzo ciężko doświadczony przez jego śmierć, ale zdołał się po niej podnieść.

Podczas lektury tej książki dowiesz się, jaki stosunek Woffinden miał do Tomasza Golloba, a jaki – do Zbigniewa Bońka. Odkryjesz, co zrobił z otrzymanym od klubu na 18. urodziny fiatem 126p i co wspólnego ma z… mistrzem paraolimpijskim w kolarstwie. Razem z nim przeżyjesz największe sukcesy w karierze, ale i osobiste dramaty.

Geniusz czarnego sportu pokazuje twarz, jakiej nigdy wcześniej nie widziałeś!

Opinie o książce "Bez hamulców. Tai Woffinden. Autobiografia":

Tai Woffinden to jedna z najbardziej nietuzinkowych postaci żużla. Trzeba przed przeczytaniem jego książki zdać sobie sprawę, że poznamy go z innej strony. Mistrz nie owija w bawełnę i jest bardzo bezpośredni. Musimy być gotowi na wątki pełne emocji i spodziewać się, że Woffinden będzie taki, jaki pokazał się w 2015 roku, gdy na polu golfowym realizował dla PGE Ekstraligi działania marketingowe, a kiedy poprosiliśmy go, żeby zrobił coś szalonego… rozebrał się do naga.
Przemysław Szymkowiak, PGE Ekstraliga

Tai prowadzi nas śladami szalonej młodości na australijskich plażach oraz brytyjskiej szkoły żużla. Opowiada o zakrętach w drodze na sportowy szczyt. Bywa dosadny i kontrowersyjny, ale też sentymentalny i refleksyjny. Bardzo mocno akcentuje rolę ojca w swoim życiu. Jego choroba i śmierć powodują w rozrywkowym Woffindenie zmiany w podejściu do zawodowego sportu. Na skórze, w głowie, wokół toru. Poznajcie niepokornego mistrza i jego niezaspokojone ambicje.
Gabriel Waliszko, Canal+

Jesienią 2013 roku, po pierwszym tytule globalnego championa, Tai przekonywał mnie: „Żadnych dzieci przez najbliższych 10 lat. Chcę sięgać po kolejne złota”. Dziś ma już w CV dwie córki i trzy tytuły, do których dojrzał równie szybko jak do powiększenia rodziny. To był klucz w tej historii – dojrzeć. Bo jeszcze niedługo przed zdobyciem pierwszego złota IMŚ, podczas zimowego obozu swojego wrocławskiego klubu w Tatrach, ekipa znalazła Woffindena nocą na stacji benzynowej  półnagiego i półprzytomnego… Jestem cholernie ciekaw, czy 30-latek nadal jeszcze ściga legendy Maugera i Rickardssona, czy najlepsze w tej opowieści już za nim. A przed Wami opowieść o chłopcu, który po stracie ojca stał się facetem.
Wojciech Koerber, pobandzie.com.pl

Speedway powinien być wdzięczny Taiowi, że pojawił się w tak trudnym okresie dla tej dyscypliny sportu. Trochę jak Brytyjczyk Michael Andrew Lee zwany „Mike The Bike”, fenomenalny mistrz świata z Ullevi (Göteborg, IMŚ 1980), który miał odwagę spróbować różnych kolorów życia, aby być wiarygodnym w tym, co mówi. Czasami warto upaść, aby docenić smak sukcesu…
Tomasz Lorek, Polsat Sport

Tai Woffinden już dawno przestał liczyć nie tylko tatuaże na swoim ciele, ale też połamane kości i blizny. Bo droga na sportowy szczyt rzadko jest usłana różami. W tej książce trzykrotny mistrz świata na żużlu zrzuca kevlar, odstawia motocykl i zdejmuje kask, który przykrywa prawdziwą twarz. Do bólu szczery, samokrytyczny, czasem szalony. Król czarnego sportu jakiego dotąd nie znaliście.
Przemysław Ofiara, Super Express

Dawno temu, gdy byłym trenerem poza rodzinną Częstochową, zajrzałem na trening Włókniarza. Akurat jeździł taki nieduży chłopaczek. Nie wiedziałem, kim jest, ale widziałem, że zapiernicza niesamowicie po płotach. Z taką swobodą i luzem. Powiedziałem wtedy „to może być przyszły mistrz świata”, co dziś przypomina czasem prezes Maślanka, świadek tamtych słów. No i… trochę się pomyliłem, bo Tai jest już trzykrotnym mistrzem świata. I być może ostatniego słowa nie powiedział
Marek Cieślak, trener reprezentacji Polski

Biogram:

Tai Woffinden
Urodził się w angielskim Scunthorpe, lecz w wieku czterech lat wyjechał wraz z rodziną do Perth (Australia). W 2013 roku po raz pierwszy zdobył tytuł mistrza świata, będąc najmłodszym triumfatorem cyklu Grand Prix w jego 25-letniej historii. Miano najlepszego żużlowca globu wywalczył także w latach 2015 i 2018, dzięki czemu został pierwszym Brytyjczykiem w historii, który trzykrotnie sięgnął po mistrzowski laur. Poza Grand Prix występuje także w polskiej Ekstralidze oraz szwedzkiej Elitserien. Ma żonę Faye oraz dwie córki: Rylee-Cru oraz Calle.