Pięciu najmłodszych mistrzów świata F1

Na przestrzeni całej historii Formuły 1 rzadko zdarzało się, żeby bardzo młody zawodnik sięgnął po tytuł mistrza świata. Sport ten wymaga bowiem wielkiego doświadczenia, ale najwybitniejsi potrafili wygrać mistrzostwa pomimo jego braku. Wydawnictwo SQN prezentuje swą najnowszą książkę pt. Max Verstappen. Niepowstrzymany. A my w poniższym tekście przedstawiamy zestawienie pięciu najmłodszych mistrzów świata w królowej motorsportu.

1. Emerson Fittipaldi – 25 lat i 273 dni (o którym więcej przeczytasz w książce Formuła 1. Ilustrowana historia królowej motorsportu. Jedyna w Polsce oficjalna książka o F1)

Jako nastolatek ścigał się w brazylijskich seriach wyścigowych, a pod koniec lat 60. przyjechał do Europy z nadzieją kontynuowania tam swej nieźle zapowiadającej się kariery. Ta rozwijała się błyskawicznie. Najpierw startował w Formule Ford, a następnie w Formule 3; zarówno w jednej, jak i w drugiej wygrywał liczne wyścigi. W 1970 roku zdobył angaż w upragnionej Formule 1, a dał mu go zespół Lotus. Fittipaldi już w swoim pierwszym sezonie wygrał Grand Prix, czym pokazał, że warto na niego stawiać.

W trakcie kolejnego roku trzykrotne stawał na podium, a całe mistrzostwa skończył na przyzwoitym szóstym miejscu. Kolejna kampania była dla Emersona wybitna. Aż osiem razy zakończył zawody w czołowej trójce, a pięć z tych wyścigów wygrał, co pozwoliło mu po raz pierwszy sięgnąć po tytuł mistrza świata. W tamtym momencie był najmłodszym czempionem w historii dyscypliny. Wyczyn ten powtórzył jeszcze dwa lata później. Dodatkowo w latach 1973 i 1975 kończył zmagania na drugim miejscu.

2. Max Verstappen – 24 lata i 73 dni (a jego życie poznasz, czytając Max Verstappen. Niepowstrzymany)

Dzięki ojcu Josowi, który przez wiele lat ścigał się w królowej motorsportu, Max miał ułatwiony start w wyścigach samochodowych. Od wczesnych lat rywalizował w różnych kategoriach i pokazywał swój wielki potencjał. Już pod koniec 2014 roku uczestniczył w treningach przed Grand Prix Japonii, USA i Brazylii w barwach Toro Rosso. W kolejnym sezonie stał się etatowym kierowcą zespołu i jednocześnie najmłodszym, jaki kiedykolwiek wystartował w wyścigu F1. Rok później został zawodnikiem Red Bulla, co otworzyło przed nim nowe możliwości.

Po wygraniu swojego pierwszego wyścigu w nowym zespole jego kariera rozwijała się w bardzo harmonijny sposób. Regularnie kończył zawody na podium, a często nawet na jego najwyższym stopniu. W latach 2019 i 2020 zajmował trzecie miejsce w klasyfikacji mistrzostw świata, a w 2021 wyszedł zwycięsko z niesamowicie emocjonującej końcówki rywalizacji o tytuł. Był to koniec ery Mercedesa i początek wielkiej dominacji Red Bulla, która trwa aż do dzisiaj. W 2023 roku wygrał dziesięć wyścigów z rzędu, a w całym sezonie triumfował dziewiętnaście razy na dwadzieścia dwa wyścigi.

3. Fernando Alonso – 24 lata i 58 dni (a o Formule 1 z innej strony przeczytasz w książce Rywalizacja totalna. Wojny z kulisami F1)

Ojciec Fernando od zawsze był zagorzałym fanem sportów motorowych, co było głównym powodem jego zaangażowania w karierę syna. Alonso junior przez kilka lat ścigał się głównie na Półwyspie Iberyjskim, a potem także w innych krajach, co otworzyło mu furtkę do podpisania kontraktu z włoskim zespołem Minardi, rywalizującym w Formule 1 w 2001 roku. Alonso ścigał się tam przez jeden sezon, bez większych sukcesów, a potem przeniósł się do Renault. Najpierw był kierowcą testowym, ale w 2003 roku awansował do roli kierowcy wyścigowego. W tym samym roku wygrał swój pierwszy wyścig i jego kariera nabrała rozpędu.

W 2004 roku zajął czwarte miejsce w mistrzostwach świata, a w kolejnej kampanii dobiegła końca dominacja Ferrari. Na czoło wysunął się francuski zespół ze swoim hiszpańskim kierowcą w roli głównej. W całym sezonie Alonso wygrał siedem wyścigów, a piętnaście zakończył na podium, co wystarczyło do wywalczenia pierwszego tytułu mistrzowskiego. Zastąpił Fittipaldiego na tronie najmłodszego zwycięzcy klasyfikacji generalnej MŚ F1. Rok później w kapitalnym stylu obronił tytuł, ale w kolejnych sezonach jego kariera obfitowała we wzloty i upadki.

4. Lewis Hamilton – 23 lata i 300 dni (kulisy funkcjonowania ówczesnego zespołu McLaren zgłębisz dzięki lekturze Mechanik. Kulisy padoku F1 i tajemnice rywalizacji)

McLaren przyjął Lewis Hamilton do swojego programu rozwojowego, gdy chłopak miał zaledwie 12 lat, dzięki czemu jego droga do najważniejszej serii wyścigowej była nieco krótsza. Niemal rok po roku wygrywał mistrzowskie tytuły w kolejnych kategoriach, wskutek czego brytyjski zespół ogłosił go swoim kierowcą wyścigowym na sezon 2007. Początek Hamiltona w Formule 1 był niezwykle imponujący, albowiem w pierwszych dziewięciu startach za każdym razem stawał na podium. Pozycję lidera w mistrzostwach stracił na ostatniej prostej na rzecz Kimiego Räikkönena.

Następna kampania nie zaczęła się dla niego aż tak dobrze, ale sukcesywnie zbierał punkty do klasyfikacji MŚ i finalnie, na ostatnim okrążeniu wyścigu kończącego mistrzostwa, wydarł tytuł jadącemu po swoim ojczystym torze Brazylijczykowi Felipe Massie. Hamilton tym samym odebrał Alonso miano najmłodszego zawodnika, który wygrał tytuł mistrzowski F1. W kolejnych latach kariera Lewisa nie przebiegała tak, jak wielu przypuszczało. W 2013 roku podpisał umowę z Mercedesem, z którym jeszcze sześciokrotnie triumfował w generalce MŚ i stał się najwybitniejszym kierowcą w dziejach Formuły 1.

5. Sebastian Vettel – 23 lata i 134 dni (jego triumfy lepiej zrozumiesz, gdy przeczytasz Szybko, szybciej, najszybciej)

Sebastian dołączył do juniorskiego programu Red Bulla w wieku 11 lat. Jego talent rozwijał się błyskawicznie i tylko kwestią czasu było, kiedy otrzyma szansę startów w F1. W 2006 roku został trzecim kierowcą zespołu BMW Sauber i wziął udział w kilku piątkowych treningach przed Grand Prix. Rok później, wskutek absencji w jednym z wyścigów Roberta Kubicy, zadebiutował w F1, punktując do klasyfikacji mistrzostw świata kierowców jako najmłodszy w historii.

W 2007 roku przeniósł się do Toro Rosso i przez dwa sezony prezentował się tam na tyle dobrze, że kontrakt na rok 2009 podpisał już z Red Bullem. Tamte mistrzostwa zakończył na drugim miejscu, ale zaledwie rok później zaczął się czteroletni okres dominacji austriackiego teamu i samego Vettela. Sebastian wygrał mistrzostwa i po dwóch latach zastąpił Hamiltona na tronie najmłodszego kierowcy z czempionatem globu F1. Niemiec powtórzył ten sukces jeszcze trzy razy. Potem jego kariera wyhamowała, ale w latach 2017 i 2018 sięgał po wicemistrzostwo.

Formuła 1 to nie jest sport dla młodych mężczyzn. Taka opinia panuje wśród wielu kibiców, ale w historii tej dyscypliny było kilku kierowców, którzy zadali kłam tej teorii. Zajrzyj do internetowej księgarni sportowej labotiga.pl. Znajdziesz tam książki o królowej motorsportu, a także o innych dyscyplinach!