Piłka nożna to nie tylko wspaniałe gole czy niezapomniane emocje na trybunach. W futbolu rządzą nierzadko wielkie pieniądze. Często stanowi to pokusę dla działaczy piłkarskich i skłania ich do robienia rzeczy niegodnych piastowanego stanowiska. Do takich osób z pewnością zaliczyć można Seppa Blattera, byłego przewodniczącego FIFA. Wydawnictwo SQN przedstawia swą najnowszą książkę pt. Czerwona kartka. A my w niniejszym tekście prezentujemy sylwetkę szwajcarskiego działacza piłkarskiego, który okazał się oszustem.
Wczesne życie i kariera piłkarska Seppa Blattera
Blatter urodził się w 1936 roku w szwajcarskim miasteczku Visp. Był wcześniakiem, jego matka stwierdziła że jeśli dożyje do dnia św. Józefa, ochrzci go tym imieniem. Mimo że w przyszłości miał żyć na bardzo wysokiej stopie, w dzieciństwie nie opływał w luksusy. Jego ojciec był mechanikiem rowerowym, rodzina żyła w dość ciasnym mieszkaniu, a przyszły szef FIFA dzielił łóżko z bratem.
Po ukończeniu szkoły podstawowej w Visp oraz średniej w Sionie i Saint Maurice Blatter udał się do Lozanny, aby tam studiować ekonomię, którą ukończył w 1958 roku. Grał także przez wiele lat w piłkę, ale jego kariera nigdy nie weszła na odpowiednie tory. Po zakończeniu studiów przez jakiś czas był sekretarzem Związku Transportowego Valais, a potem pełnił funkcję sekretarza centralnego Szwajcarskiego Związku Hokeja na Lodzie. Pracował także w sektorze prywatnym jako specjalista public relations, a w latach 70. zasiadał w zarządzie klubu piłkarskiego Neuchâtel Xamax.
Kariera w FIFA i objęcie rządów w tej organizacji (o jej działalności przeczytasz w książce Czerwona kartka)
Dzięki znajomości z Horstem Dasslerem, czyli prezesem Adidasa, w 1975 roku został dyrektorem technicznym w FIFA. Po sześciu latach w tej roli w 1981 roku został przeniesiony na stanowisko sekretarza generalnego. W 1990 roku dodatkowo zyskał uprawnienia dyrektora wykonawczego. Od 1974 roku przewodniczącym FIFA był Brazylijczyk João Havelange, który zrezygnował z piastowania tego urzędu po 24 latach urzędowania.
W dniach 6–8 czerwca 1998 roku, tuż przed mistrzostwami świata we Francji, odbył się 51. Kongres FIFA, którego głównym celem było wybranie nowego przewodniczącego tej organizacji. Wyłoniło się dwóch kandydatów – Szwed Lennart Johansson (ówczesny prezydent UEFA) oraz Szwajcar Joseph Blatter. Uprawnionych do głosowania było 191 osób. Ostatecznie wygrał Blatter w stosunku 111:80. Wynik głosowania wzbudził kontrowersje nie tylko wśród zwolenników Johanssona, ale ostatecznie wszyscy uznali jego rezultat za wiążący.
Sepp Blatter – zarzuty
Sepp Blatter – zarzutyJuż bezpośrednio po wybraniu go na przewodniczącego FIFA pojawiły się pierwsze wątpliwości. Część środowiska oskarżała Szwajcara o kupowanie głosów. Blatterowi wielokrotnie zarzucano niegospodarność w zarządzaniu finansami FIFA. Oprócz tego ma także nieprzyjemny epizod związany z piłką kobiecą, którą również zarządzał. Blatter w 2004 roku stwierdził, że aby damski futbol był bardziej popularny, musi być „bardziej kobiecy”. Namawiał do dokonania zmian, do których doszło w żeńskiej siatkówce. Został za tę wypowiedź skrytykowany przez wiele osób.
W 2015 roku Szwajcarska Prokuratura Federalna oskarżyła go o defraudację w kontekście sprzedaży praw telewizyjnych na Karaiby. Spowodowało to masowe wycofywanie się kluczowych sponsorów FIFIA, w tym firm Coca-Cola i McDonald’s. W październiku tego samego roku wraz z Michelem Platinim zostali zawieszeni przez Komisję Etyki FIFA. 2 czerwca 2015 roku Sepp Blatter ogłosił rezygnację ze stanowiska przewodniczącego FIFA. Kilka miesięcy później jego następcą został ówczesny sekretarz generalny UEFA Gianni Infantino.
Mistrzostwa świata w Rosji i Katarze – proces wyboru i kontrowersje
Za czasów przewodniczenia FIFA przez szwajcarskiego działacza doszło także do niespotykanej wcześniej sytuacji. W grudniu 2010 roku Komitet Wykonawczy FIFA dokonał wyboru gospodarzy mistrzostw świata w 2018 oraz 2022 roku. Do organizacji pierwszej imprezy zgłosiły się cztery kraje europejskie, w drugim przypadku zaś zarejestrowano pięć aplikacji z trzech kontynentów. Ostatecznie głosowania wyłoniły Rosję jako gospodarza mistrzostw świata w 2018 roku oraz Katar jako organizatora mundialu cztery lata później.
W krajach tych werdykt wzbudził powszechną radość, ale reszta świata z rezerwą podchodziła to tych rozstrzygnięć. Niedługo potem pojawiły się pierwsze relacje członków poszczególnych delegacji, według których członkowie Komitetu Wykonawczego FIFA domagali się szeregu gratyfikacji w zamian za głosowanie na konkretną kandydaturę. Ostatecznie ponad połowę uprawnionych do głosowania oskarżono o dopuszczanie się wykroczeń w trakcie procesu wyboru gospodarzy mundiali. Nie spowodowało to jednak zmiany miejsca organizacji tych imprez.
Mistrzostwa świata to bez wątpienia fantastyczna impreza. Generuje gigantyczne przychody, które prowokują FIFA do nielegalnych działań. Wejdź do sportowej księgarni internetowej labotiga.pl. Znajdziesz tam książki o futbolu współczesnym, jego historii i otoczce z nim związanej. Naprawdę warto!
Skomentuj ten wpis Skasuj cytowanie